دکتر رامز وقار سال 1310 در تفلیس چشم به جهان گشود  و در سال 1328 وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. ایشان پس از فراغت از تحصیل در رشته مهندسی شیمی، با اخذ بورس شاگرد اولی، برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه پلی‌تکنیک بروکسل بلژیک شد و تحصیلات خود را در زمینه مهندسی متالورژی تا مقطع دکترا ادامه داد.

دکتر وقار در سال 1340 به ایران بازگشت و به عنوان نخستین استاد کشور با تحصیلات متالورژی، تدریس در دانشکده فنی را با سمت دانشیاری آغاز کرد. در سال 1347 گروه مهندسی متالورژی و مواد در دانشکده فنی تاسیس شد که دکتر وقار از بانیان تاسیس آن بود و برای مدتی مدیریت آن را نیز را بر عهده داشت. دکتر وقار سال 1354 با خواست خود بازنشسته شد.

از دکتر وقار تالیفات "تهیه مواد معدنی و فرآوری مواد معدنی"، "فناوری میکروبی در متالورژی"، "آماده‏سازی بار کوره‏های تولید آهن و فولاد"، "متالورژی مس "، "هیدرومتالورژی"، "بیوتكنولوژی (كاربرد میكروارگانیسم‌ها در صنعت متالورژی) و بیش از 35 مقاله علمی به جا مانده است. کتاب‌های دکتر وقار، بارها به عنوان کتاب سال برگزیده شده است. دکتر وقار به دلیل فعالیت علمی در زمینه متالورژی، "پدر متالورژی ایران" لقب گرفته بود. دکتر رامز وقار روز شنبه ۴ مردادماه 1399 رخ در نقاب خاک کشید.

 بنیاد حامیان دانشکده فنی، بنا به پیشنهاد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشکدگان فنی در سال 1400 تاسیس"جایزه دکتر وقار" تصویب نمود و صندوق جایزه از همان سال با پذیرش کمکهای خانواده و دوستداران آن مرحوم آغاز به کار کرد. قرار است این جایزه در سه سطح جایزه دانش آموزی، دانشجویی و صنعتی در حوزه متالورژی و مواد، از طریق فراخوان آثار و داوری آنها در دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، به برترین آثار اعطاء شود. 

دریافت کنندگان جایزه:

سال 1402:  بخش دانش آموزی: محمد طه قاضی زاده از دانشگاه تهران  بخش دانشجویی : مهندس سارا باقری از دانشگاه علم و صنعت ایران ،  بخش صنعتی:  دکتر سید هادی بنی جمالیاز گروه زرین  

سال 1403:  بخش دانش آموزی: مبینا میرزا حسابی از دانشگاه تهران،  بخش دانشجویی: مهندس هومن بخشی از دانشگاه علم و صنعت ایران ، بخش صنعتی : دکتر رضا بهاء الدینی از شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر