دکتر رامز وقار سال ۱۳۱۰ در تفلیس چشم به جهان گشود  و در سال ۱۳۲۸ وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. ایشان پس از فراغت از تحصیل در رشته مهندسی شیمی، با اخذ بورس شاگرد اولی، برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه پلی‌تکنیک بروکسل بلژیک شد و تحصیلات خود را در زمینه مهندسی متالورژی تا مقطع دکترا ادامه داد.

دکتر وقار در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت و به عنوان نخستین استاد کشور با تحصیلات متالورژی، تدریس در دانشکده فنی را با سمت دانشیاری آغاز کرد. در سال ۱۳۴۷ گروه مهندسی متالورژی و مواد در دانشکده فنی تاسیس شد که دکتر وقار از بانیان تاسیس آن بود و برای مدتی مدیریت آن را نیز را بر عهده داشت. دکتر وقار سال ۱۳۵۴ با خواست خود بازنشسته شد.

از دکتر وقار تالیفات "تهیه مواد معدنی و فرآوری مواد معدنی"، "فناوری میکروبی در متالورژی"، "آماده‏سازی بار کوره‏های تولید آهن و فولاد"، "متالورژی مس "، "هیدرومتالورژی"، "بیوتكنولوژی (كاربرد میكروارگانیسم‌ها در صنعت متالورژی) و بیش از ۳۵ مقاله علمی به جا مانده است. کتاب‌های دکتر وقار، بارها به عنوان کتاب سال برگزیده شده است. دکتر وقار به دلیل فعالیت علمی در زمینه متالورژی، "پدر متالورژی ایران" لقب گرفته بود. دکتر رامز وقار روز شنبه ۴ مردادماه ۱۳۹۹ رخ در نقاب خاک کشید.

 بنیاد حامیان دانشکده فنی، بنا به پیشنهاد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشکدگان فنی در سال ۱۴۰۰ تاسیس"جایزه دکتر وقار" را تصویب نمود و صندوق جایزه از همان سال با پذیرش کمکهای خانواده و دوستداران آن مرحوم آغاز به کار کرد. قرار است این جایزه در سه سطح جایزه دانش آموزی، دانشجویی و صنعتی در حوزه متالورژی و مواد، از طریق فراخوان آثار و داوری آنها در دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، به برترین آثار اعطاء شود.